Geliştirilmiş ihtiyaç analizi Netiquette+ projesini gerçek bir ihtiyaca göre uyarlamak ve dokuz katılımcı ülkenin tamamında dışarıdan bir bakış açısı toplamak için, 2022 yılının Mayıs ve Haziran aylarında Yerel Uzman Gruplarının 66 üyesini (yani yetişkin öğrenciler, yetişkin eğitimciler, diğer yetişkin eğitimi uzmanları ve ilgili ortaklar) içeren bir kamu istişaresi gerçekleştirilmiştir. Katılımcılar, kendi yerel bağlam ve ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak, proje hedef gruplarının her birinin sahip olması gereken bilgi, beceri ve tutumları en iyi tanımlayan dijital yeterlilik düzeyine karar vermeye davet edilmiştir. Düşük becerili yetişkin eğitmenleri Temel seviye 2 Düşük vasıflı yetişkin öğreniciler, dijital teknolojileri kullanırken ve dijital ortamlarda etkileşimde bulunurken basit davranış normlarını ve bilgi birikimini ayırt edebilir, bir kitleye uyarlanmış basit iletişim modlarını ve stratejilerini seçebilir ve dijital ortamlarda dikkate alınması gereken basit kültürel ve kuşak çeşitliliği unsurlarını ayırt edebilir. Yetişkin eğitmenleri İleri Seviye 5 Yetişkin eğitimcileri, dijital teknolojileri kullanırken ve dijital ortamlarda etkileşimde bulunurken farklı davranış normlarını ve bilgi birikimini uygulayabilir, ayrıca dijital ortamlarda bir kitleye uyarlanmış farklı iletişim stratejileri uygulayabilir ve dijital ortamlarda dikkate alınması gereken farklı kültürel ve kuşak çeşitliliği yönlerini uygulayabilir. Öğrenme çıktılarına dayalı çerçeve Netiquette+ Yeterlilik çerçevesi, yeterliliklerin şeffaflığını, karşılaştırılabilirliğini ve taşınabilirliğini geliştirmeye yardımcı olan ve farklı Avrupa ülkelerindeki yeterlilikleri karşılaştırmayı mümkün kılan 8 seviyeli öğrenme çıktılarına dayalı bir çeviri aracı olan AYÇ(EQF)'ye uygun olarak geliştirilmiştir. AYÇ tüm yeterlilik türlerini ve tüm yeterlilik seviyelerini kapsar ve öğrenme çıktılarının kullanımı bir kişinin neyi bildiğini, anladığını ve yapabildiğini netleştirir. AYÇ, okul eğitiminden akademik, mesleki ve yetişkin eğitimine kadar her türlü eğitim, öğretim ve yeterlilik için geçerlidir. Bu yaklaşım, öğrenme deneyiminin uzunluğu veya kurum türü gibi "öğrenme girdilerini" vurgulayan geleneksel sistemden odak noktasını değiştirmektedir. Aynı zamanda yaygın ve informal öğrenmenin geçerliliğini teşvik ederek yaşam boyu öğrenmeyi desteklemektedir. AYÇ çerçevesinde, öğrenme çıktıları bilgi (yani, teorik ve/veya olgusal öğrenme alanı), beceri (yani, bilişsel ve pratik öğrenme alanı) bir kişinin bilmesi gerekenler) ve sorumluluk ve özerklik (yani, etkili öğrenmeye yönelik tutumlar) açısından tanımlanmaktadır.
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=